Ό,τι δεν αγαπάς, δεν το πλησιάζεις γιατί το λερώνεις. Βρες κάτι να αγαπήσεις και ασχολήσου. Με γενναιοδωρία, κατανόηση, συγκατάβαση, πατρική συγχώρεση, αγάπη ρε συ. Δεν αναφέρομαι φυσικά στην καλόπιστη κριτική, που όλοι την κάνουμε, αλλά σε κάτι χολεριασμένες ατάκες που το μόνο που αποδεικνύουν είναι την αναπηρία του γράφοντος στον στίβο της αγάπης.
Για να είμαι ειλικρινής αδυνατώ να παρακολουθήσω –όχι να κατανοήσω, γνωρίζοντας τα εθνικά μας κουσούρια- την χολή και την ειρωνεία από “έγκριτους” αρθρογράφους για την Εθνική μας ομάδα και την ήττα της από την Γερμανία. Σε ποιον απευθύνονται; Στους παίκτες; Στην κακή τους μοίρα που γεννήθηκαν Έλληνες και τους εκπροσωπεί αυτή η ομάδα; Αν δεν αγαπούν παθιασμένα το ποδόσφαιρο, τι τους νοιάζει μία ήττα στο γήπεδο;
